เมื่อปลายปีที่แล้ว หลายคนอาจตื่นเต้นกับหนังว่าด้วยเรื่องของเด็กสเก็ตบอร์ดใน Mid 90s ของผู้กำกับฯ โจนาห์ ฮิลล์ แต่ยังมีหนังสารคดีเล็กๆ ที่ใจไม่เล็กเข้าชิงออสการ์สาขา Best Documentary ปีล่าสุดไปแบบถ่อมตัว เป็นดาวเด่นที่ Sundance และที่เป็นหนังสารคดีที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งในใจเราอีกด้วย

Minding the Gap เล่าเรื่องของ Bing Liu, Keire Johnson และ Zack Mulligan ผู้ชายกลุ่มหนึ่งในร็อกฟอร์ด (Rockford) อิลลินอยด์ (Illiois) ที่หลงใหลสเก็ตบอร์ดเป็นชีวิตจิตใจมาตั้งแต่สมัยเป็นวัยรุ่น แต่พอเติบโตขึ้น ชีวิตจริงก็ผลักให้ต้องดิ้นรนจากความบีบคั้นทางสังคม ภาระของผู้ใหญ่ ฐานะความยากจน ไม่เว้นแม้แต่ความรุนแรงในครอบครัวที่พวกเขาต้องเผชิญ สเก็ตบอร์ดเลยกลายเป็นเครื่องมือเดียวท่ีจะพาพวกเขาหนีไปจากชีวิตจริงอันโหดร้ายนี้

Bing Liu สเก็ตเตอร์ วัย  29 ผู้ทำหน้าที่ผู้กำกับฯ หนังเรื่องเเรกในชีวิต และเป็นหนึ่งในสมาชิกแก๊งค์สเก็ตมักทำหน้าที่อีกอย่างคือการถ่ายวีดีโอขณะเพื่อนๆ ของเขากำลังสเก็ต ฟุตเทจทั้งหมดรวบรวมจาก 12 ปี เขาคิดว่าคงไม่มีใครที่จะเล่าเรื่องสเก็ตบอร์ดได้ดีเท่าพวกเขาอีกแล้ว สเก็ตบอร์ดแทบจะเป็นสิ่งเดียวในชีวิตอันกะบ่อนกระแบ่นที่ทำให้พวกเขารีบกลับบ้านหลังเลิกเรียน และทำให้วันหยุดสุดสัปดาห์เป็นวันที่รอคอยอย่างใจจดใจจ่อ  

ชีวิตอาจจะไม่ง่ายหรือเข้าขั้นบัดซบ แต่ Bing Liu ในฐานเพื่อนและผู้กำกับฯ ยอมรับว่ามันยากที่จะเล่าเรื่องออกมาอย่างเป็นกลางและไม่เอนเอียง พร้อมกับทำให้หนังออกมารู้สึก Positive สวยงาม อิสระ ทั้งที่เจ็บปวด เหมือนวลี ‘Heartbreaking with Hope’ นี่จึงเป็นหนังสารคดีที่ได้ชื่อว่าทรงพลังที่สุดในปีที่แล้ว 

ในสังคมที่มองว่าพวกเขาคือคนชายขอบเขต Rust Belt -ไม่ว่าผิวสี เอเชียน ยากจน หรือบ้านแตก สำหรับ Bing Liu, Keire Johnson และ Zack Mulligan สเก็ตบอร์ดเป็น Self-expression เป็นที่ๆ จะได้มีตัวตน อาจเป็นเสรีภาพเพียงอย่างเดียวจะสามารถมีเท่าเทียมกันได้

และมันจะพาพวกเขาและเรา-คนดูไปสู่อิสรภาพด้วยกัน แม้จะเป็นเวลาอันสั้นเพียวแค่เสี้ยววินาทีที่ได้อยู่บนนั้นก็ตาม…