คำถามเริ่มต้นที่ทำให้ทุกคนต้องคิด ถ้าหากวันนึงเราตื่นมาแล้วคนข้างๆเราจำไม่ได้เว่าเราเป็นใคร เริ่มหลงๆลืมๆและจำไม่ได้แม้แต่เรื่องที่จะต้องเข้าห้องน้ำอย่างไร จากคนที่เคยแข็งแรงขี้บ่นพูดได้ทั้งวัน แต่มามันนี้กลับนอนอยู่เฉยๆทำอะไรไม่ได้ มันคงเป็นเรื่องที่น่าเศร้า แล้วคุณจะทำอย่างไรกับคนๆนี้ครับ จับใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ขังอยู่แต่ในบ้าน หรือจะตัดปัญหาเหล่านี้ด้วยการพลักภาระและส่งให้บ้านพักคนชราดูแลไป
“ผู้สูงอายุจะมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ความก้าวหน้าทางการแพทย์ทำให้มนุษย์มีอายุยืนยาว ประกอบกับยุคเบบี้บูมหลังสงคราม ทำให้ญี่ปุ่นกำลังจะกลายเป็นประเทศที่มีผู้สูงอายุมากที่สุดในโลก” เป็นที่มาของการ์ตูนเรื่องนี้ครับ “Help Man” หรือชื่อภาษาไทยว่า “ผู้ชายหัวใจคุณธรรม!” เขียนโดย Riki Kusaka จัดพิมพ์และแปลโดยสำนักพิมพ์บงกชคอมมิคส์ ริกิพยายามอย่างมากที่จะสะท้อนปัญหาของสังคมของญี่ปุ่น และแสดงให้เห็นว่าเรื่องการดูแลคนแก่ไม่ใช้เรื่องไกลตัวเลย การพ่อแม่เราเลี้ยงเรามาจนโตแล้ววันนึงพอท่านแก่ตัวลง เรายังจะเห็นว่าท่านเหล่านั้นเป็นปัญหาหรือไม่ แล้ววันนึงเมื่อท่านจากไป จะตำหนิตัวเองหรือไม่ว่าได้ดูแลท่านเต็มที่หรือยัง
ตัวเอกของเรื่อง เป็นเด็กนักเรียนมัธยมปลาย อายุ 18 ปี ชื่อ โอนดะ โมโมทาโร่ ที่กำลังจะเรียนจบ และกำลังค้นหาตัวเองว่าอยากเป็นอะไร โมโมทาโร่เป็นลูกชายคนโตของบ้านที่ทำกิจการข้าวกล่อง โดยมีสมาชิกเป็นคุณย่าซึ่งเป็นคนคอยจู้จี้เรื่องในครอบครัว คุณพ่อคุณแม่ และน้องชาย วันนึงโมโมทาโร่ได้พบกับเรื่องวุ่นๆเมื่อเข้าได้เดินผ่านศูนย์ดูแลคนชราแบบ Day Care (เป็นศูนย์ดูแลที่จะมีรถไปรับคนชราจากบ้านและนำไปส่งคืนตอนเย็น) และมีคุณปู่คนนึงซึ่งกำลังจะหนีกลับ โมโมทาโร่เลยต้องวิ่งตามไปเพื่อพากลับมาที่ศูนย์ฯ แต่กว่าจะพากลับมาได้ก็เล่นเอาเหนื่อยแทบแย่ และยังแถมโดนคุณปู่ปัสสวะใส่หลังตอนที่แบกกลับมาส่งอีก หลังจากนั้นโมโมทาโร่เองก็ได้พบภาพที่ศูนย์จับคุณปู่อีกคนที่ร้องโอดโอยเพราะโดนมัดติดอยู่กับเตียงและถูกสวมผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ซึ่งเป็นเรื่องที่เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไม วันนึงคุณย่าที่จู้จี้ขี้บ่นของเขาได้เข้าโรงพยาบาลเนื้อจากหกล้มขาหัก และอาจจะไม่สามารถกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมได้อีก เลยทำให้เข้าเริ่มคิดเรื่องที่ว่าอยากจะเป็นคนที่ดูแลคนชราแบบเข้าใจคนชราให้ได้ และตั้งใจที่จะทำงานเป็นคนดูแลคนชรา แต่โมโมทาโร่ไม่มีความรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
หนังสือการ์ตูนเรื่องเรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่อยากให้ทุกคนได้อ่าน เนื้อเรื่องอาจจะฟังดูหดหู่ไปหน่อย แต่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นได้กับทุกๆคน และสังคมไทยกำลังเดินหน้าไปสู่สังคมผู้สูงอายุขึ้นเรื่อยๆ เราอาจจะเห็นว่าความชราเป็นเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นและไม่อยากที่จะมองมันแต่วันนึงเราก็ต้องแก่ชราไปอยู่ดี วันนี้อาจจะไม่เร็วไปที่ต้องทำความเข้าใจคนแก่ในบ้านตั้งแต่วันนี้ เพื่อที่จะให้คนที่เรารักและคนที่ดูแลเรามาไม่รู้สึกหดหู่และ “ดีใจที่ยังได้มีชีวิตอยู่” อยู่ที่คุณจะเลือกแล้วครับว่าอยากที่จะแก่ชราไปแบบไหน
(สามารถอ่านเรื่องอื่นๆ ได้ที่ https://www.dooddot.com/tag/cartoon/)
Writer : pobe.m
RECOMMENDED CONTENT
เพลงนี้เล่าถึงแรงเสียดทานในชีวิตที่ทุกคนไม่ว่าจะเป็นใคร ไม่ว่าจะยุคสมัยไหน ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใดบนโลกก็ล้วนแล้วแต่ต้องพบเจอแรงเสียดทานนี้ ที่เกิดขึ้นจากการกดทับโดยบริบททางสังคม วัฒนธรรม รวมถึงการใช้ชีวิตประจำวันในแบบต่าง ๆ ที่คนคนหนึ่งต้องเจอ เพราะถึงแม้จะนับ 1 ถึง 100 เพื่อที่จะทำให้ตัวเองสงบใจ แต่สุดท้ายวันหนึ่งสิ่งนี้มันก็อาจจะเกินกว่าที่จะทนไหว และปลดปล่อยความรู้สึกที่ถูกเก็บไว้ออกมาก็เป็นได้