“3cm” เป็นนามปากกาของศิลปินที่เดิมทีตัวเขาทำงานสาย Illustrator Graphic Designer และประติมากรรมเป็นแขนงหลัก แต่ในผลงานชุดนี้เขาเลือกใช้งาน Photo เป็นตัวแปรในการแสดงอารมณ์และความคิดออกมา…

สำหรับเขาแล้ว การถ่ายรูปไม่ใช่เป็นเพียงอุปกรณ์ในการแสดงความรู้สึกออกมาเท่านั้น สิ่งที่เขาเข้าใจก็คือการถ่ายรูปเป็นอีกหนึ่งหนทางที่สามารถช่วยให้ผสมผสานระหว่างโลกความจริงและโลกเหนือจริงในจินตนาการของเขาได้ใกล้เคียงที่สุด (เพราะภาพในงานภาพถ่ายคือภาพบันทึกจากภาพจริง) งานของเขามีเอกลักษณ์คือการใช้คนเป็น Subject หลักของงาน กำลังทำกิจกรรมท่าทางที่ไม่ค่อยมีมนุษย์คนไหนทำกัน (เอาหัวพิงเสาไฟฟ้า เอาแผ่นหลังหนีบกล้วย เอาผมจุ่มนม เป็นต้น) และด้วยความผิดแปลกที่เกิดขึั้นในผลงานเหล่านี้ ทำให้คนดูงานเกิดความสงสัยและพิกลขึ้นในใจ จุดสำคัญก็คือเราจะไม่ได้เห็นใบหน้าของตัวแบบในแต่ละรูปเลย ศิลปินกล่าวว่าการเห็นหน้าเห็นอารมณ์มันเป็นการล้อมกรอบความคิดของคนดูงาน ถ้าเราปิดหน้ามันก็จะเป็นการต่อยอดจินตนาการของคนดูงานขึ้นไปอีก ซึ่งการแสดงอารมณ์ร่วมไปกับภาพถ่ายของเขาเป็นศิลปินตั้งเอาไว้ให้เป็นเป้าหมายสูงสุดของผลงาน

Credit: ignant.de